Moderne bidprenten functioneren als een herinnering aan overleden personen. Dit gebruik ontstond echter al in de vroegmoderne tijd. Vroeger gingen bidprenten eveneens om gedenken. Echter werkten ze meer dan nu als een aanmaning om te bidden voor het zielenheil van de overledene. Men zag dit namelijk als plicht van de levenden. Bidprenten maakten deel uit van de vroegmoderne inspanning om gestorven naasten te bevrijden uit het vagevuur.
De traditie van bidprentjes ontstond in de Noordelijke Nederlanden tussen 1600 en 1650. De oorsprong ligt bij 'geestelijke dochters' (kloppen). Het oudst bekende exemplaar gedenkt Trijntje Jans Olij (1585-1651), die leiding gaf aan de Haarlemse kloppengemeenschap 'Maagden in den Hoeck'. Nadien verspreidde de praktijk zich langzaam over de Republiek. Het begon als fenomeen onder geestelijke dochters en pastoors maar breidde zich later uit naar leken.
De populariteit van bidprentjes sloeg omstreeks 1775 over naar de Zuidelijke Nederlanden. Met name Antwerpenaren toonden hiervoor een groot animo. De oudste Antwerpse bidprenten uit de collectie van het Ruusbroec-genootschap zijn die van familie De Pret. Het betreft broer Arnoldus en zussen Cornelia en Joanna. Zij overleden alle drie in 1789.
Bidprenten bevatten vaak symbolen gerelateerd aan de dood. Omstreeks 1770 begon men vignetten aan te brengen met motieven als knekels, schedels, zandlopers en zeisen. Een dergelijke prent werd in 1769 vervaardigt voor Reinier Hoynck van Papendrecht.
De knekelprent vormt een specifiek type bidprent. Deze vanitas-voorstellingen tonen een doodshoofd met knekels, vaak vergezeld door een zandloper. Sommige knekelprentjes werden slechts deels bedrukt met tekst. Zo konden naasten zelf de informatie van hun overledenen invullen. Dit gebeurde onder meer voor ene Joannes in 1778.
Tot slot bestaan er ook collectieve bidprenten. Hiermee werden meerdere personen gelijktijdig herdacht. Een dergelijk exemplaar stamt uit 1783. De juist overleden zoon Henricus de la Geneste deelde een bidprentje met zijn eerder gestorven vader en moeder.
