Legende

a10.jpg

De moeder van Willibrordus heeft een visioen voor de geboorte van haar zoon.

a11.jpg

Paus Sergius I heeft een visioen over Willibrordus.

a3.jpg

Graf van Willibrordus in de basiliek van Echternach.

Willibrordus werd geboren in de 2de helft van de 7de eeuw in Northumbrië. Northumbrië was een belangrijk Angelsaksische koninkrijk in het Engeland van de vroege middeleeuwen. Het liep van het huidige noorden van Engeland tot het zuidoosten van Schotland. Willibrordus was deel van de golf van Engelse en Ierse missionarissen die naar Europa trokken om het christendom te verklaren.

Voor Willibrordus’ geboorte had zijn moeder een visioen: ze zag een nieuwe maan verschijnen die vervolgens in haar mond neerdaalde en haar lichaam van binnenuit licht deed geven.

Ze vertelde dit aan een priester, die haar uitlegde dat de maan haar toekomstige zoon voorstelde, die een grote, belangrijke rol zou spelen bij het verspreiden van het christelijk geloof. Hij zou het woord van God verspreiden aan de ongelovigen.

Willibrordus' moeder sterft als hij nog een kind is en hij belandde kort daarna in een klooster. Hij werd een monnik en vervolgens priester. Toen er een missie naar Friesland werd georganiseerd, voelde Willibrordus zich geroepen om te gaan.

Friesland omvatte een kuststrook langs de Noordzee op het vasteland van Europa (van het Zwin tot aan de Weber). De rest van huidig Nederland en Vlaanderen was toen deel van het Frankische Rijk. De Franken waren christelijk, maar de Friezen volgden een Germaanse religie en aanbaden goden zoals Wodan en Tyr.

Willibrordus en zijn metgezellen maakten eerst contact met de koning der Friezen maar die stuurde hun weg, dus reisden ze door naar het Frankische Rijk. Daar werden ze hartelijk verwelkomd en werd aan hen gevraagd om in de uiterste streken van het rijk de laatste overblijvende heidenen te bekeren.

Willibrordus maakte veel tochten en omzwervingen door het hele rijk – kerken bouwend en geloof verspreidend. Hij trok onder andere ook tweemaal naar Rome. Tijdens zijn tweede bezoek had de paus (Sergius I) een visioen waarin een engel hem het belang van Willibrordus voor het christendom liet weten. De paus wijdde Willibrordus eerst tot bisschop en daarna tot ‘Aartsbisschop der Friezen’.

Tijdens al zijn reizen waren de Franken er in geslaagd Utrecht te veroveren op de Friezen en Willibrordus kreeg toestemming om een abdij te stichten en haar als een soort ‘base of operations’ te gebruiken. Hij werd de bisschop van Utrecht.

Willibrordus vestigde zich niet definitief in Utrecht maar bleef rondreizen en kerken bouwen. Zo stichtte hij onder andere een abdij in Echternach (Luxemburg), waar men nu, zo’n 14 eeuwen later, nog altijd de Willibrordusbasiliek kan vinden. Toen hij stierf in 739, werd hij daar begraven.