Enkele korte mirakelverhalen

Willibrordus wordt aangevallen door een tempelwachter terwijl hij een afgodsbeeld vernielt.

Willibrordus biedt zijn drinkfles aan aan een groep bedelaars.

Willibrordus geneest een klooster van de pest.

Er zijn heel wat verschillende mirakelverhalen over Sint-Willibrordus. Hier volgen enkele van de bekendste.

Op een van zijn tochten stuitte Willibrordus op een tempel voor een Germaanse godin. Hij duwde haar standbeeld omver zodat het in stukken brak. Een tempelwachter viel hem hiervoor aan. Wat een dodelijke verwonding had moeten zijn, liet Willibrordus echter ongedeerd. Zijn metgezellen wilden hiervoor de tempelwachter zelf aanvallen maar Willibrordus hield hun tegen. Hij vergaf de tempelwachter en liet hem gaan, maar die werd kort erna bezeten door de duivel en pleegde enkele dagen later zelfmoord.

Willibrordus heeft ook een aantal wijnmirakels en die worden benadrukt door de heilige vaak met een wijnvat of drinkflessen af te beelden.

Het wijnvat duidt op het verhaal waar hij in een klooster te gast was, en zag tot zijn ongenoegen dat er nog slechts één halfleeg vat wijn te vinden was in de kelder. Die avond sloop hij naar de kelder, stak zijn staf door het gat en zegende het vat. Tijdens de nacht begon de wijn te vermenigvuldigen tot het vat overvloeide. Het wijnvat kan soms ergens in de achtergrond voorkomen in afbeeldingen van Willibrordus, maar vaak wordt hij afgebeeld met het vat naast hem en zijn staf er in.

De drinkflessen of kruiken zijn van een ander voorval. Op een van zijn tochten kwam hij een groep bedelaars tegen en bood hun wijn uit zijn drinkfles aan. Zijn drinkfles was een normale grootte dus ieder dacht maar een slok te kunnen nemen. Tot hun verrassing merkten ze echter dat ieder kon drinken tot zijn dorst gelest was. En toen de drinkfles terug bij Willibrordus belandde was deze nog steeds volledig gevuld.

Willibrordus wordt ook vaak met een waterbron afgebeeld. Hij was met zijn metgezellen aan de kust en ze hadden geen drinkbaar water meer. Hij liet een van de anderen een putje graven en vroeg toen om alleen gelaten te worden. Doorheen de nacht zei hij er gebeden over. De eerste vroege vogel van de groep zal blij verrast geweest zijn toen hij in de plek van dat putje een waterbron vond.

Hij heeft ook mensen gered van ziekte. In een klooster was er een pestziekte uitgebroken. Willibrordus sprak voor hun de mis, zegende hun met wijwater en liet hun daar ook van drinken. Ze waren onmiddellijk genezen.