Franciscus van Assisi in relatie tot Christus
Franciscus van Assisi in relatie tot Christus
Vanaf de zeventiende eeuw werd de religieuze beeldtaal lichamelijker. Religieuze beelden moesten emoties, gevoelens, gedachten, intenties oproepen. Bij afbeeldingen van Franciscus betekende dat: de liefde voor Christus en de medemens, armoede in de vorm van totale onthechting, vasten, perfecte gehoorzaamheid aan God, volmaakte naastenliefde en zelfkastijding en nederigheid. Hij wordt vaak afgebeeld als staande op een ladder van deugden: nederigheid, armoede, kuisheid, gehoorzaamheid en naastenliefde. Zijn nauwe relatie met Christus gedurende zijn leven en in het hiernamaals zien we terug in prenten in de vorm van twee representatieve scènes: HET OMARMEN VAN GEKRUISIGDE CHRISTUS en DE STIGMATISATIE (het ontvangen van stigmata of kruiswonden).