De stigmatisatie
Devotieprent met de stigmatisatie. Christus verschijnt in de rechterbovenhoek aan het kruis en met vleugels. Hij is omringd door wolken. Franciscus zit in de linker benedenhoek. Hij draagt de typische kleiding van minderbroeders en heeft een gebedenboekje. Hij ontvangt de wondtekenen, wat benadrukt wordt door rode lijnen die de kruiswonden van Christus verbinden met de corresponderende lichaamsdelen van Franciscus – gemaakt in de 17de – 18de eeuw en gedrukt door Susanna Verbruggen (1684/85 – 1752) – uitgever
De stigmatisatie
*zichtbare wonden op het lichaam van een gelovige, precies op die delen van het lichaam waar Jezus voorafgaand aan zijn kruisdood werd verwond*
In 1224, twee jaar voor zijn dood, kreeg Franciscus een visioen op de berg La Verna nabij Arezzo, waar hij zich met broeder Leo in gebed had teruggetrokken. De gekruisigde Christus verscheen hem als een serafijn met zes vleugels. Op dat moment ontving hij de vijf wonden van Christus (vijf bloedende tekenen aan handen, voeten en de lichaamszijde, die overeenkwamen met de wonden van Jezus Christus), die hij tot zijn dood zou behouden. De stigmatisatie laat de vervulling van Franciscus’ mystieke omgang met Jezus zien.
De devotieprenten die de stigmatisatie illustreren volgen de rode draad van deze gebeurtenis uit het leven van Franciscus van Assisi. Hij is op de berg met zijn broer Leo (op de achtergrond afgebeeld). Christus verschijnt neerdalend uit de hemel, omringd door wolken (om het visioen van Franciscus visueel te illustreren), met vleugels. Het ontvangen van de bloedige tekenen die de wonden van Jezus imiteren, wordt benadrukt door lijnen die de wonden van Christus verbinden met die van Franciscus. Sommige lijnen zijn in rood weergegeven om bloed voor te stellen, andere zijn weergegeven als lichtstralen.